- διαφθείρει'
- διαφθείρειε , διαφθείρωdestroy utterlyaor opt act 3rd sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
διαφθείρει — διαφθείρω destroy utterly aor subj act 3rd sg (epic) διαφθείρω destroy utterly pres ind mp 2nd sg διαφθείρω destroy utterly pres ind act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Γοργώ — I Μυθολογικόπρόσωπο. Βλ. λ. Γοργόνα. II Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Κόρη του βασιλιά Κλεομένη της Σπάρτης και σύζυγος του Λεωνίδα (5ος αι. π.Χ.). Πολύ έξυπνη, κατάλαβε πως ο πατέρας της κινδύνευε να καμφθεί όταν ο Πέρσης πρέσβης του ζήτησε γη… … Dictionary of Greek
Καϊνίτες — Μέλη θρησκευτικής αίρεσης του 2ου και του 3ου αι. μ.Χ. Τιμούσαν τον Κάιν και όλους όσοι θεωρούνταν ασεβείς στην Παλαιά Διαθήκη καθώς επίσης τον Ιούδα τον Ισκαριώτη της Καινής Διαθήκης. Οι Κ. πίστευαν ότι ο Κάιν ήταν η προσωποποίηση της σοφίας και … Dictionary of Greek
Σωκράτης — I Ένας από τους μεγαλύτερους φιλόσοφους της αρχαίας Ελλάδας (Αθήνα 470 ή 469 399 π.Χ.). Γιος ενός γλύπτη και μιας μαίας, ο Σ. πρέπει να είχε κάποια οικονομική άνεση, όπως αποδείχνει το γεγονός ότι πέρασε όλη του τη ζωή αδιαφορώντας για τα… … Dictionary of Greek
ανατροπέας — ο (Α ἀνατροπεύς) αυτός που ανατρέπει, επιφέρει ανατροπή αρχ. αυτός που καταστρέφει, διαφθείρει … Dictionary of Greek
διαφωτισμός — Ιδεολογικό και πολιτιστικό κίνημα του 18ου αι., που επεκτάθηκε σχεδόν σε όλους του κύκλους των πνευματικών ανθρώπων της Ευρώπης, αλλά είχε τα κέντρα ακτινοβολίας του και τους σημαντικότερους εκπροσώπους του αρχικά στην Αγγλία και αργότερα κυρίως… … Dictionary of Greek
δρόγη — Γενικός όρος με τον οποίο υποδηλώνονται πολυάριθμες φυσικές ή τεχνητές ουσίες, με χαρακτηριστική φυσιολογική ή φαρμακολογική δράση και με διαφορετικά μεταξύ τους γνωρίσματα και χρήσεις. Ο όρος αυτός, που είναι πολύ παλαιάς προέλευσης (προέρχεται… … Dictionary of Greek
κόροιφος — κόροιφος, ον (δ. γρφ. κόρυφος) (Α) αυτός που διαφθείρει τα κορίτσια. [ΕΤΥΜΟΛ. < κόρη + οιφος (< οἴφω «συνουσιάζομαι»), πρβλ. φίλ οιφος] … Dictionary of Greek
υποφθορεύς — έως, ὁ, Α αυτός που διαφθείρει ύπουλα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο) * + φθορεύς (< φθορά < φθείρω), πρβλ. δια φθορεύς] … Dictionary of Greek
ψυχροποτώ — έω, Α [ψυχροπότης] πίνω κρύο νερό («τὴν ἀρτηρίαν διαφθείρει ψυχροποτῶν», Πλούτ.) … Dictionary of Greek